Reflectie op micro niveau

Terugblik op de start van mijn opleiding

Toen ik de opleiding begon, was ik 22 jaar oud. Ondertussen ben ik 27 jaar en is er veel veranderd. Terwijl ik dit schrijf, heb ik het stukje over mij uit het eerste leerjaar voor mijn neus. Ik vind het lastig om in woorden uit te drukken hoe ik veranderd ben ten opzichte van het eerste jaar, maar ik ga mijn best doen.

Wat mij ten eerste opvalt is dat ik aangeef dat ik de opleiding HRM ben gaan doen, omdat ik meer wilde en mijzelf verder wilde ontwikkelen. Ik werkte op het moment van inschrijving fulltime in de horeca en had op dat moment een MBO-diploma op zak. Wat ik grappig vind om te lezen is de reden waarom ik specifiek voor de opleiding HRM heb gekozen: "Als ik eerlijk ben heb ik mij niet echt verder verdiept in de opleiding, ik wist gewoon dat het een goede keuze zou zijn." Iets dat niet veranderd is, is het feit dat ik keuzes maak op basis van mijn gevoel. 

Leren van gevoelsmatige keuzes

Ik denk dat ik wel heb moeten leren dat keuzes alleen op basis van gevoel maken niet altijd voldoende is. Als ik terugkijk maakte ik ook vaak keuzes "op basis van gevoel", zodat ik mijzelf en mijn keuze niet verder toe hoefde te lichten. Ik vond het lastig om echt naar binnen te keren en na te gaan wat bepaalde beweegredenen waren voor de dingen die ik deed.

Naarmate de studie vorderde en ik ouder werd, kreeg ik door dat naar binnen keren juist nodig is om verder te komen, zowel voor je persoonlijke als professionele ontwikkeling. Als ik eerlijk ben is de reis naar zelfbewustzijn best hobbelig geweest en ook niet altijd even leuk. Ik ben mezelf de afgelopen jaren meer dan één keer tegengekomen, soms leek er geen eind aan te komen.

Invloed van de opleiding op mijn ontwikkeling

Ik ben van mening dat de opleiding een erg grote rol heeft gespeeld in mijn ontwikkeling. Vanaf het eerste jaar heb ik veel verschillende testen moeten doen die betrekking hadden op mijn persoonlijkheid, samenwerkingsstijl en -rol, interesses etc. Ik vond dit altijd erg leuk om te doen. Ik was zo erg op zoek naar mijzelf, dat ik alle kansen greep om iets meer over mijzelf te leren.

Wat ik op een gegeven moment wel doorkreeg, is dat je nog zoveel testen kunt doen, maar dat je zelf ook moet geloven in je eigen talenten. Ik was altijd heel erg op zoek naar externe validatie. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het nog steeds fijn om complimenten te krijgen en te horen dat ik het goed doe. Wat ik heb geleerd is om mijzelf de complimentjes te geven en te vertellen dat ik het goed doe, op het moment dat een ander dat misschien niet doet.

Belang van intervisie en supervisie

Bovenstaande klinkt heel simpel! Maar hoe ik hier ben gekomen, komt onder andere door lessen zoals supervisie en intervisie. Ik vind het persoonlijk heel interessant om meer over anderen en hun beweegredenen en gedrag te leren. Dit helpt mij om te reflecteren op mijn eigen gedrag en patronen te doorbreken. Om deze reden was ik altijd erg betrokken bij deze lessen.

Door mijn intrinsieke motivatie om betrokken te zijn bij deze lessen, durfde ik mijzelf te zijn en vragen te stellen. Ik leerde dan ook kritische vragen te stellen, zowel aan mijzelf als aan een ander. Ik denk dat dit ook een van mijn talenten is: het stellen van kritische vragen. Voor mij gaat dit gepaard met eerlijk durven en kunnen zijn. Een kritische vraag stellen is één ding, maar deze ook kunnen laten landen en kunnen beantwoorden is een tweede.

Zelfbewustzijn en reflectie

Goed, ik vind mijzelf dus erg zelfbewust. Wat dan weer een beetje tegenstrijdig is, is dat ik het vaak lastig vind om specifieke leerdoelen voor mijzelf op te stellen. Dit neemt niet weg dat ik nog veel te leren en ontwikkelen heb. Maar ik heb altijd het idee dat mijn zelfbewustzijn en vermogen om te reflecteren ervoor zorgen dat ik eigenlijk altijd bezig ben met mijn ontwikkeling. Het gaat altijd een beetje vanzelf. Ik denk dat dit is gekomen, omdat ik wel erg bezig ben geweest mijn mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik heb mijzelf leren accepteren zoals ik ben. Omdat ik open sta voor groei, vind ik het ook niet meer lastig om toe te geven wanneer ik iets moet veranderen, Voor mij is leren iets dat continu gebeurt. Ik leer door mijn omgeving. Als anderen mij inspireren, dan probeer ik dit mee te nemen. 

Een voorbeeld hiervan zijn bijvoorbeeld de docenten die ik ben tegengekomen tijdens de opleiding. Wat ik bewonder aan hen, is dat ik ervaren heb dat ze allemaal betrokken zijn bij mijn en onze ontwikkeling. Naast mijn professionele ontwikkeling, zijn ze ook geïnteresseerd geweest in mij als persoon. Natuurlijk krijgen ze hier een salaris voor, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat dit de reden van hun betrokkenheid is geweest, omdat het slechts hun baan is. Ik vind dit persoonlijk erg inspirerend. Enerzijds zal dit in je aard moeten zitten. Anderzijds denk ik dat je een ander dit gevoel kan geven als je iets doet vanuit je passie en met plezier. Dit is voor mij een belangrijke reden om altijd dicht bij mijn gevoel te blijven en ook iets te doen waar ik energie van krijg. 

Daarnaast leer ik van situaties. De ene keer denk ik: dat ging goed en dat neem ik mee naar een volgende keer. De andere keer vind ik dat ik iets beter anders had kunnen zeggen of aanpakken, daar leer ik van en neem ik mee naar een volgende keer.

Spijt?

Waar ik spijt van heb? Eigenlijk nergens van. Als je me dat een jaar geleden had gevraagd, had het waarschijnlijk met mijn studievertraging te maken. Ik ben in het derde jaar met mijn eerste stage gestopt en heb na mijn tweede stage een halfjaar tijd voor mijzelf genomen.

Ik vond het erg, want ik werd ouder en het voelde als falen. Maar die tijd voor mijzelf heeft er juist voor gezorgd dat ik nu ben wie ik ben. Het heeft rust gegeven en gezorgd voor een stukje vertrouwen in mijzelf. Dus eigenlijk heb ik nergens spijt van. Ik zie alles altijd wel als een les.

Misschien dat ik achteraf gezien wel had gewild dat ik beter op had gelet bij vakken zoals rechten.. Op dat moment voelde het gewoon als een vak die ik móest halen. Hierdoor is er eerlijk gezegd minder blijven hangen dan ik had gehoopt.. Maar, het is nooit te laat om er iets aan te doen natuurlijk. 

Kenmerkende eigenschappen

Wat ik echt "ik vind", vind ik lastig. Ik kan soms erg zweven en opgaan in mijn gedachten, ik ben dus een beetje een dromer. Tegelijkertijd sta ik op andere momenten juist weer heel erg stevig in mijn schoenen. Kenmerkend voor mij is dat hoe ik mijzelf presenteer naar de buitenwereld echt afhangt van mijn omgeving.

Ik ben gevoelig voor mijn omgeving. Waar ik dus soms wel bewust bij stil moet staan, is dat ik mijn presteren niet af laat hangen van mijn omgeving. Soms moet ik gewoon iets doen en er niet te veel bij voelen. Wat ik wel belangrijk vind, is dat dit geen constante is.

Mijn rol in samenwerkingen

Anderen zien ook aan mij dat ik enerzijds een dromer ben, maar tegelijkertijd ook betrokken en aanwezig ben. Wat ik vaak terugkrijg, is dat ik een kalme energie over me heen heb, wat het voor anderen makkelijk maakt om met me te praten.

Mijn rol binnen een samenwerking is vaak de rol van verbinder. Ik zorg ervoor dat er een rode draad is en bewaak de samenhang en voortgang. Indien nodig stap ik in de rol van voorzitter. Maar als er een andere leider is binnen het team en alles verloopt goed, dan blijf ik comfortabel in de rol van verbinder en analist. De rol die ik aanneem binnen een samenwerking, hangt dus ook weer af van mijn omgeving en de mensen om mij heen. Daarnaast kun je dus zeggen dat ik me aanpas aan de behoefte binnen het team of de samenwerking. 

Trots op mijn groei

Al met al kijk ik met trots naar mijn persoonlijke ontwikkeling van de afgelopen jaren. Ik kijk er dan ook naar uit om alles wat ik heb geleerd over mezelf toe te passen in mijn werk straks. Ik heb er vooral veel zin in om echt te beginnen met mijn ontwikkeling op professioneel gebied en hier mee aan de slag te gaan. 

Reflectie op meso niveau

Mijn perspectief als startbekwame HRM'er

Vanuit mijn perspectief is een startbekwaam HRM'er iemand die reflectief is, zichzelf goed kent en openstaat voor groei. Ik geloof dat ik dit heb ontwikkeld door kritisch te leren kijken naar mijn eigen handelen en keuzes. Zelfbewustzijn en de bereidheid om feedback te ontvangen en te geven zijn naar mijn mening belangrijk in het zijn van een HRM'er. 

Mijn plaats in de spanningsdriehoek 

Als HRM'er gedij ik denk ik het best in de rol van verbinder binnen de spanningsdriehoek tussen werknemer, werkgever en organisatie. Ik bewaak vaak de balans en probeer de belangen van alle partijen te begrijpen en te overbruggen. 

Echter als ik de componenten van de spanningsdriehoek apart van elkaar neem, dan vind ik het individu het meest interessant. Richt ik mij alleen op het individu dan vind ik rollen zoals trainer en/of coach, decaan of loopbaanadviseur het meest interessant. Daarnaast zie ik mijzelf ook nog wel voor een klas staan, 

Belangrijke aspecten in een organisatie

Ik hecht waarde aan een open, ondersteunende en lerende organisatiecultuur. Een plek waar persoonlijke ontwikkeling centraal mag staan. Ik ben dan ook op mijn best in een omgeving waarin eerlijkheid, samenwerking en balans belangrijk zijn. Een organisatie die openstaat voor verandering, met een platte structuur waar samenwerking gestimuleerd wordt. Flexibiliteit en ruimte voor eigen inbreng zijn voor mij een belangrijke voorwaarde om goed te kunnen functioneren. Daarnaast zou ik het leuk vinden om in een branche te werken waar ik affiniteit mee heb, zoals het onderwijs, een modeketen of een organisatie in de welzijns- en beauty branche. 

Samenwerkingen

Ik werk graag samen met mensen die openstaan voor feedback en bereid zijn om te reflecteren op hun eigen handelen. Mensen die net als ik kritisch durven te zijn, maar altijd met een positieve en constructieve intentie. Ik krijg energie van samenwerken met anderen die gedreven, leergierig en empathisch zijn. Ik waardeer diversiteit in teams, omdat verschillende perspectieven bijdragen aan betere oplossingen en innovatie. 

Positie binnen het HRM-werkveld

Mijn kracht ligt in het analyseren, verbinden en ondersteunen van teams en/of individuen. Ik voel mij prettig in een rol waar ik strategieën mag vormgeven en ontwikkelen. Ik denk dat mijn aard, vermogen om kritisch te reflecteren en te verbinden, ervoor zorgen dat ik zowel teams als individuen kan helpen groeien en ontwikkelen. Hier krijg ik ook energie van: coachen, analyseren en verbinden. Repetitieve taken zonder uitdaging of groeimogelijkheden kosten mij energie. 

Inspirerende verhalen

Tijdens mijn stage en intervisiebijeenkomsten ben ik meerdere keren geïnspireerd door collega's en klasgenoten die kwetsbaarheid durfden te tonen en hun leerprocessen deelden. Dit heeft mij geholpen om ook open te zijn over mijn eigen leerpunten. Ik heb veel geleerd over het belang van reflectie en vertrouwen op je intuïtie.

Reflectie op macro niveau

Leiderschap als sleutel tot organisatieontwikkeling

Leiderschap is voor mij een van de meest fascinerende HR-thema's. Het is meer dan het aansturen van teams of het behalen van resultaten; het draait om gedrag, communicatie en de manier waarop iemand anderen inspireert en meeneemt in een visie en verandering. Tijdens mijn opleiding en stages heb ik gemerkt hoe groot de impact is van goed leiderschap op de werkvloer. Het beïnvloedt niet alleen de productiviteit, maar ook de sfeer, het vertrouwen en de groei van medewerkers.

Wat mij zo aanspreekt in leiderschap, is de focus op gedrag en zelfreflectie. Ik geloof dat sterke leiders niet alleen oog hebben voor de prestaties van hun team, maar ook kritisch naar zichzelf durven kijken. Ik vind het ook interessant waarom mensen ervoor kiezen om een 'leider' te zijn. Ik ben van mening dat het een erg complexe rol is, maar het fascineert mij wel. 

HRM als partner in strategie en ontwikkeling 

Ik zie de rol van HRM steeds meer verschuiven naar die van strategische partner als het gaat om (leiderschaps) ontwikkeling. Ik hoop dat HRM een actieve rol gaat spelen in het creëren van een cultuur waarin leiderschap op alle niveaus wordt gestimuleerd. Over 10 jaar hoop ik dat leiderschapstrajecten een vast onderdeel zijn van talentontwikkeling, ongeacht iemands functie of positie in de organisatie. Iedereen heeft immers de potentie om in zijn of haar rol leiderschap te tonen. 

Daarnaast denk ik dat duurzame inzetbaarheid en talentontwikkeling de komende jaren nog hoger op de agenda staan. Deze conclusie trek ik met de nieuwe generatie werkenden in mijn achterhoofd. De nieuwe generatie werkenden zijn naar mijn mening erg bezig met hun (mentale) gezondheid en willen zich nuttig en gewaardeerd voelen. Ik denk dat het verloop binnen een organisatie hoog is op het moment dat hier geen beleid voor komt. Ook denk ik dat de inrichting van werk en functies binnen organisaties binnen 10 jaar om worden gegooid. Ik denk dat HRM een grote rol kan spelen in het bijdragen aan een positieve bedrijfscultuur en het verbeteren van samenwerkingen, maar ook het begeleiden van alle betrokkenen in de aankomende veranderingen. 

Van reactief naar proactief HRM
Op dit moment denk ik dat HR in veel organisaties nog een reactieve rol speelt. HR komt pas in beeld wanneer er problemen zijn of als er praktische zaken geregeld moeten worden. Wat mij betreft mag HR zich veel meer ontwikkelen als een proactieve kracht binnen de organisatie, gericht op de lange termijn. Ik zie HR als de afdeling die toekomstige leiders herkent en ondersteunt bij hun groei. 

Inspelen op generatieverschillen en vergrijzing 

Leiderschap speelt ook een belangrijke rol in het omgaan met generatieverschillen en vergrijzing. Jongere generaties vragen om inspirerend leiderschap dat ruimte biedt voor creativiteit en flexibiliteit. Oudere generaties hechten vaak meer waarde aan stabiliteit en erkenning van hun ervaring. Door leiders te trainen in het herkennen en waarderen van deze verschillen, ontstaat een werkomgeving waarin alle generaties tot hun recht komen.

Leiderschap is voor mij niet alleen een ontwikkeling binnen HRM, maar een onmisbare basis voor succesvolle en gezonde organisaties. Ik kijk ernaar uit om hier in mijn carrière meer over te leren en misschien zelfs 'leiders' ooit te adviseren of ondersteunen. 

Competentie 1: Kennis toepassen

Tijdens mijn stage heb ik theoretische kennis van HRM in de praktijk toegepast, bijvoorbeeld bij het opstellen van een exit-rapportage en het ontwikkelen van een sociaal jaarverslag. Deze projecten vereisten dat ik gegevens analyseerde en op een visuele manier presenteerde, wat mijn vermogen om kennis in te zetten en praktische oplossingen te bieden, benadrukt. Het gebruik van tools zoals Canva en het samenwerken met verschillende afdelingen toont mijn vermogen om theorieën en methoden vanuit verschillende disciplines toe te passen in een HRM-context.

Competentie 2: Professionaliseren

Mijn leerdoelen tijdens de stage waren gericht op zelfreflectie en feedback en ik heb mezelf actief gestimuleerd om proactief te leren. Ik ben beter geworden in het vragen om feedback, wat mijn professionele groei bevorderde. Mijn vermogen om kritisch naar mezelf te kijken en te werken aan de verbetering van mijn werkmethoden wijst op een reflectieve houding. Het regelmatig zoeken naar nieuwe uitdagingen en het ontwikkelen van vaardigheden zoals het aanvragen van subsidies en het coördineren van documenten, heeft me geholpen mezelf als professional verder te ontwikkelen.

Competentie 3: Methodisch handelen

In mijn stage heb ik vaak volgens vaste procedures gewerkt, zoals bij het opstellen van werkgeversverklaringen en vacatureteksten. Ik heb laten zien dat ik zorgvuldigheid en gestructureerd handelen belangrijk vind. Mijn methodische aanpak was ook duidelijk in het coördineren van documenten voor nieuwe medewerkers en bij het uitvoeren van administratieve taken. Het nemen van weloverwogen keuzes, bijvoorbeeld bij het aanpassen van mappenstructuren, heeft mijn vermogen om methodisch te handelen in complexe HRM-vraagstukken benadrukt.

Competentie 4: Anticiperen

Tijdens mijn stage heb ik nagedacht over verschillende HRM-ontwikkelingen. Zo heb ik vooruitgang geboekt door verbeteringen voor te stellen bij het formulier 'in dienst' en nieuwe mappenstructuren aan te maken voor efficiënter documentbeheer. Ook heb ik de introductiedag vernieuwd door interactieve elementen toe te voegen. Ik heb laten zien dat ik vooruit kan denken en in kan spelen op veranderingen en ontwikkelingen die invloed hebben op HR-processen, waardoor ik bijdragen heb geleverd aan de organisatie en de HRM-afdeling.

Competentie 5: Samenwerken

Ik heb in verschillende teams samengewerkt en heb mijn communicatieve vaardigheden ingezet om gesprekken en overleggen soepel te laten verlopen. Als gespreksleider bij de meet & greet voor stagiairs heb ik mijn organisatie- en communicatieve vaardigheden getoond. Daarnaast heb ik goed kunnen samenwerken met verschillende afdelingen, bijvoorbeeld bij de opzet van het sociaal jaarverslag en de werving van stagiairs. Door mijn open houding en mijn actieve bijdrage aan overleggen heb ik mijn vermogen om effectief samen te werken met diverse teams versterkt.

Competentie 6: Inleven

In mijn rol heb ik aandacht gehad voor de belangen van verschillende stakeholders. Bij het regelen van een werkervaringsplek heb ik bijvoorbeeld samen met P&O naar een passende oplossing gezocht en ben ik me bewust geworden van de ethische dilemma's die hierbij spelen. Het vinden van de balans tussen betrokkenheid en professionele afstand was daarbij essentieel. Door me in te leven in de belangen van anderen, heb ik een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan de organisatie en HR-processen.

Competentie 7: Visie ontwikkelen

Ik heb me actief verdiept in ontwikkelingen binnen het HRM-veld en mijn visie op arbeid en arbeidsrelaties ontwikkeld. Door vakliteratuur te lezen en samen te werken met collega's, heb ik mijn visie kunnen aanscherpen. Dit bleek onder andere bij het project Duurzame Inzetbaarheid, waar ik samen met collega's een plan voor de organisatie ontwikkelde. Ik heb mijn visie goed geïntegreerd in mijn dagelijkse werkzaamheden en altijd geprobeerd verschillende perspectieven in overweging te nemen bij het nemen van beslissingen.

Competentie 8: Innoveren

Gedurende mijn stage heb ik regelmatig innovaties voorgesteld, zoals het herschrijven van formulieren om processen te verbeteren en het ontwikkelen van nieuwe mappenstructuren voor documentbeheer. Ik heb ook mijn creativiteit ingezet bij het ontwerpen van interactieve onderdelen voor de introductiedag. Deze initiatieven tonen mijn vermogen om innovaties binnen HRM te initiëren en bij te dragen aan de implementatie hiervan, wat een belangrijke competentie is voor een beginnende HR-professional.

Conclusie

Op basis van mijn ervaringen en prestaties tijdens mijn stage voldoe ik als beginnende HR-professional aan de competenties die noodzakelijk zijn voor de functie. Ik ben in staat om theoretische kennis toe te passen, mijn professionele ontwikkeling actief te sturen, methodisch te handelen, te anticiperen op veranderingen en effectief samen te werken. Mijn vermogen om me in te leven in de belangen van anderen, een visie te ontwikkelen, en innovatieve ideeën te implementeren, maakt me een bekwaam en startende HR-professional.

Intervisie door de weken heen

Hieronder zie je een aantal foto´s van de intervisie lessen. In eerste instantie hebben we er voor gekozen om elke week een foto te maken, om uiteindelijk te kunnen zien of je onze dynamiek op de foto´s ziet veranderen. De foto´s staan niet op volgorde, maar ik denk wel dat je ook aan de foto´s kunt zien dat we hechter zijn geworden. Ik vind dat ik heel erg geluk heb gehad met de groep! We waren erg open en eerlijk naar elkaar toe en er was nooit een oordeel. Dit zorgde ervoor dat alles altijd in alle vrijheid en openheid besproken kon worden. Daarnaast werden elkaars grenzen gerespecteerd, maar werd je tegelijkertijd ook aangemoedigd om je verhaal te blijven delen. Ik dank zowel mijn klasgenoten als Nick, voor de fijne intervisie bijeenkomsten! 

De bijeenkomsten in een notendop

Ik ben van mening dat we als groep altijd ons best hebben gedaan om op een interactieve en creatieve manier met elkaar de diepte in te gaan. De eerste 3 bijeenkomsten waren we daar misschien nog wat meer zoekende in en hadden we iets traditionelere sessies. We kozen er vanaf het begin al voor om te starten met een check-in, om te kijken hoe iedereen er voor stond en erin zat. Op basis van een behoefte gingen we aan de slag met een casus. De gene die de sessie had voorbereid begeleide de intervisie en bewaakte onder andere de tijd. De rest kreeg de ruimte om vragen te stellen en uiteindelijk inzichten te delen, om de ander te helpen en nieuwe perspectieven te bieden. 

Ik denk dat we vanaf de 4e les het roer onbewust begonnen om te gooien. Tijdens een van de lessen toen Nick (docent) ziek was, gingen we naar buiten. Het idee hiervan was dat je tijdens het wandelen makkelijker praat. We hebben denk ik zo'n 45 minuten met elkaar gewandeld en gekletst. Ik denk dat dat moment ervoor heeft gezorgd dat we makkelijker met elkaar zijn gaan praten, omdat de setting minder 'professioneel' of 'geforceerd' voelde. Daarnaast was het ook echt heel fijn om gewoon even lekker in de buiten lucht te zijn. 

Iets anders leuks dat we hebben gedaan is te zien in de titel foto hierboven. Hier maakten we een tijdlijn. Op basis van vragen en opdrachten moest je iets op de tijdlijn schrijven. Dus bijvoorbeeld bij de start van het jaar ''schrijf een woord op dat omschrijft hoe je het jaar in bent gegaan'' en ''teken iets typerends voor het moment dat je wist waar je afstudeeropdracht over gaat''. Dit was ook erg leuk om te doen. Je staat dan even stil bij de voortgang van de afgelopen weken en het nu. Daarnaast wordt je getriggerd om er op een andere manier bij stil te staan dan dat je normaal misschien zou doen. 

We hebben ook een sessie besteed aan het geven van complimenten op een leuke interactieve manier. En er is een bijeenkomst geweest waarbij we een kinderfoto mee moesten nemen en we echt de diepte in gingen. Dit bracht bij op het idee om een sessie voor te bereiden waarbij we juist na gingen denken over de toekomst. We schreven een e-mail naar onszelf, over 10 jaar. Eerst gingen we met elkaar brainstormen wat onderwerpen zijn die we mee konden nemen en wat we belangrijk vonden om te noemen. We dachten na over wat we onszelf toewensten. Wat misschien nu struikelblokken zijn en hoe we hopen dat we het over een aantal jaar hebben overwonnen. De sessie was goed bevallen en ik ben benieuwd hoe ik mijn brief over 10 jaar lees en waar ik sta. 

De laatste bijeenkomst

Ik vond alle afbeeldingen die ik kreeg stuk voor stuk bijzonder. Ik vond het leuk om van iedereen te horen hoe ze mij zien en dit gaf ook een goed gevoel. Ik heb geleerd om complimenten te accepteren en binnen te laten komen, dus dit heb ik ook gedaan. 

Hoe mijn klasgenoten en docent mij hebben omschreven, is hoe ik hoop dat anderen mij zien en hoe ik mijzelf ook zie. Als iemand die open en eerlijk is, maar altijd het beste met een ander voor heeft. Iemand die weet dat leren oneindig is en niet altijd even leuk, maar wel essentieel om een zo rijk mogelijk leven te kunnen leven. Iemand die zichzelf en anderen soms even uit zijn of haar comfortzone haalt en met de neus op de feiten drukt, maar tegelijkertijd ook durft te dromen en zweven. Iemand die opzoek is naar een stukje balans, vrijheid en zich altijd zal blijven uitdrukken en uitspreken. Iemand die de momenten dat ze in haar kracht staat echt koestert en probeert vast te houden. Iemand die alles dat ze heeft geleerd altijd zal delen met anderen en hoopt dan anderen hetzelfde doen.